Karin Elfrink

Het in het bos aanwezig zijn, doet ze nu al tekenend. Grote vellen papier neemt ze mee naar het bos en te midden van haar zo vertrouwde bomen tekent ze hun aanwezigheid met OI inkt.

Nu te zien

In september vult Karin Elfrink de etalages van de Zijlstra Galerij, Klarendalseweg 137 in Arnhem, met tekeningen uit haar serie “Mooi aan de overkant”.

Het hele oeuvre van Karin gaat over ruimtes. Geen willekeurige ruimtes maar ruimtes die te maken hebben met de wereld waarin ze leeft. Waar ze een binding mee heeft. Jarenlang zijn dat binnenruimtes geweest, de huizen waar ze opgroeide of veel over de vloer kwam. Plekken die iets met haar deden en een zeggingskracht hadden die zij wilde vangen in haar werk.

Sinds een aantal jaren is die focus op ruimte naar buiten verplaatst. Het landschap is voor haar geen decor, achtergrond of onderwerp als in ‘landschapsschilderkunst’. Daarin wordt het landschap toch vaak op afstand beschouwd. Het landschap is voor haar ook een ruimte waarin ze verblijft. Landschappelijke ruimte. Met name de bossen rond het huis in Beek-Ubbergen waar zij haar jeugd doorbracht. De bossen waar zij als kind alleen kon zijn, kon dwalen, spelen en dromen en bescherming zocht onder het gebladerte van de bomen.

Toen ze gevraagd werd door Bart Drost voor een werkperiode in het trafohuisje in de Ooijpolder zei ze onmiddellijk “Ja!” toen ze de opdracht erbij hoorde: naar het landschap kijken wat vanuit het huisje te zien was en dat verbeelden. Het waren haar eigen bossen aan de overkant!

Vanuit die eigen bossen tekende ze richting Ooijpolder en vanuit de Ooijpolder naar de Beekse bossen: “Mooi aan de overkant”.
Zijn de bladeren ergens groener? Is het nou mooi aan de overkant, of mooi dat je aan de overkant bent?
Kijk naar de bezielde tekeningen van deze kunstenaar en oordeel zelf.

Dagelijks te zien tot 0:00 uur, dan gaan de lichten uit.